handlyra

handlyra – handlarka, przekupka (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…handlyra
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…handlyry
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…handlyrze
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…handlyra
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...handlyrōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…handlyrze
Wołacz l. poj. Ty…handlyro
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…handlyry
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…handlyrōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…handlyrōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…handlyry
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…handlyrami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…handlyrach
Wołacz l. mn. Wy…handlyry
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: To je staro handlyra, jejij starziki a ôjce tyż już sam mieli sklep.

PL: To jest stara handlarka, jej dziadkowie i rodzice także już tutaj mieli sklep.

 

SI: Z tōm handlyrōm se musisz dać pozōr, bo z niōm możesz prziś do drobnych.

PL: Z tą handlarką musisz uważać, bo z nią możesz przyjść do drobnych (zbankrutować).

 

SI: Ô tej handlyrze ani mi niy godej, ôtok mi zgnite jarziny sprzedała.

PL: O tej przekupce nawet mi nie mów, ostatnio zgniłe warzywa mi sprzedała.

Podej dalij…