Kareł, Karlik – Karol (pol.); Karl (ger.); Karel (cze); Charles (eng.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | Kareł; Karlik |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Karła; karlika |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Karłowi; Karlikowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | Karła: Karlika |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | Karłym; Karlikym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | Karle; Karliku |
Wołacz l. poj. Ty… | Karle; Karliku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | Karły; Karliki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Karłōw; Karlikōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Karłōm; Karlikōw |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | Karłōw; Karlikōw |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | Karłami; Karlikami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | Karłach; Karlikach |
Wołacz l. mn. Wy… | Karły; Karliki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | Karłōw; Karlikōw |
POL: imię męskie Karol. Lokalnie mogą występować różne skrōty iminia (np. Kareł, Karlik), jak również jego inne odmiany.
Wejź Karlika, a przidźcie na szkata jutro.
My z Karłym byli przi wojsku w jednym miejscu.