kark – kark, szyja, gardło (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kark |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | karku |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | karkowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kark |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | karkym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | karku |
| Wołacz l. poj. Ty… | karku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | karki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | karkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | karkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | karki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | karkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | karkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | karki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Niy pij tej zimnej wody, bo cie bydzie w karku boleć.
Musioł żech w nocy źle spać, bo mie kark boli, a niy poradza głowōm ruszać.
Zapni se tyn mantel pod karkym, bo ci bydzie zima.
Nalyj se tyju do tej flaszki aż pod sōm kark.