kelnia – chochla, kielnia murarska (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kelnia |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kelnie |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kelni |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kelnia |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kelniōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kelni |
| Wołacz l. poj. Ty… | kelnio |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kelnie |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kelni; kelniōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kelniōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kelnie |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kelniami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kelniach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kelnie |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Dowej mi sam tej malty do kalfasa, bo niy mōm czego na kelnia nabrać.
Sam mosz talyrz z nudlami a zupy se nalyj kelniōm, coby niy ôchłōdła.
Wiela kelni zupy ci naloć?