kiper – wywrotka (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kiper |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kipra |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kiprowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kiper |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kiprym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kiprze |
| Wołacz l. poj. Ty… | kiprze |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kipry |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kiprōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kiprōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kipry |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kiprami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kiprach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kipry |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Wezna prziczepa z kiprym, tōż niy bydzie trza tego piosku ściepować ryncznie.
Zepsuł sie szoferowi kiper we aucie, a musieli my wōngel ściepować ryncznie.
Doczkej, bo kiper mōm yno na jedna strōna, tōż musza podjechać z drugij strōny.