kiprować (sie) – wyładowywać (pol.)
bezokolicznik | kiprować |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | kipruja |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | kiprujesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | kipruje |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | kiprujymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | kiprujecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | kiprujōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | kiprowoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | kiprowoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | kiprowoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | kiprowali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | kiprowaliście; żeście kiprowali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | kiprowali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | kiprowała żech; kiprowałach; żech kiprowała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | kiprowała żeś; kiprowałaś; żeś kiprowała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | kiprowała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | kiprowały my; my kiprowały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | kiprowałyście; żeście kiprowały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | kiprowały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | kiprowało żech; żech kiprowało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | kiprowało żeś; żeś kiprowało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | kiprowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech kiprowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś kiprowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł kiprowoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my kiprowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście kiprowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli kiprowali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech kiprowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś kiprowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była kiprowała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my kiprowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście kiprowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były kiprowały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech kiprowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś kiprowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było kiprowało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | kipruj |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech kipruje |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | kiprujcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech kiprujōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | kiprowoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | kiprowoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | kiprowoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | kiprowali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | kiprowali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | kiprowali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | kiprowała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | kiprowała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | kiprowała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | kiprowały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | kiprowały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | kiprowały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | kiprowało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | kiprowało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | kiprowało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych kiprowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś kiprowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by kiprowoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my kiprowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście kiprowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by kiprowali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych kiprowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś kiprowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by kiprowała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my kiprowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście kiprowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by kiprowały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych kiprowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś kiprowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by kiprowało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda kiprowoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz kiprowoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie kiprowoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy kiprowali; bydymy kiprować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie kiprowali; bydziecie kiprować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm kiprowali; bydōm kiprować |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda kiprowała; byda kiprować |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz kiprowała; bydziesz kiprować |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie kiprowała; bydzie kiprować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy kiprowały; bydymy kiprować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie kiprowały; bydziecie kiprować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm kiprowały; bydōm kiprować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda kiprowało: byda kiprować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz kiprowało; bydziesz kiprować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie kiprowało; bydzie kiprować |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | kiprowany |
rzeczownik odczasown. | kiprowani |
POL: wyładowywać, wysypywać ładunek z przyczepy samoczynnie do tyłu, lub na bok, poprzez uniesienie przyczepy w górę i otwarcie burty.
Na bezrok muszymy przerobić wrota, bo szofer niy poradzi wjechać na plac a kipruje nōm dycko wōngel przed wrotami.
Tyn szofer poradzi tak cofnyć, a kiprować ta prziczepa, że połowa wōnglo wleci prosto do pywnice.