klang – dżwięk, brzmienie (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | klang |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | klangu |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | klangowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | klang |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | klangym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | klangu |
Wołacz l. poj. Ty… | klangu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | klangi |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | klangōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | klangōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | klangi |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | klangym |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | klangach |
Wołacz l. mn. Wy… | klangi |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Do dzisiej mōm we uszach tyn klang, jak starzik przijechali swojōm Syrynkōm na plac.
PL: Do dzisiaj mam w uszach ten dźwięk, kiedy dziadek przyjechał swoją Syreną na podwōrko.
SI: Kupiōł żech se nowy titek do motorcykla, bo mi tyn stary zgoroł, ale to już niy ma tyn klang.
PL: Kupiłem sobie nowy sygnał do motocykla, bo ten stary mi się przepalił, ale to już nie jest ten dźwięk.