kōukastla – węglarka, pojemnik na węgiel (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kōukastla |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōukastle |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōukastli |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kōukastla |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kōukastlōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kōukastli |
| Wołacz l. poj. Ty… | kōukastlo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kōukastle |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōukastli; kōukastlōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōukastlōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kōukastle |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kōukastlami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kōukastlach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kōukastle |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Dzisiej kōukastla używōmy, żeby nosić drzewo do kōminka.
Przi cyntralnym niy trza piecōw we izbach, ani kōukastlōw,