krauza

krauza – słoik (pol.); das Einmachglas (ger.); zavařovací sklenice (cze.); jar (eng.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…krauza
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…krauzy
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…krauzie
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…krauza
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...krauzōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…krauzie
Wołacz l. poj. Ty…krauzo
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…krauzy
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…krauzōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…krauzōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…krauzy
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…krauzami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…krauzach
Wołacz l. mn. Wy…krauzy
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

Prziniyś mi sam z pywnice jako krauza z kōmpotym. Może być ze śliwkami.

Pomyj mi krauzy, bo trza ôgōrki zaprawiać.

Tam mosz we krauzie trocha szałotu, yno zjydz to zaroz, co ci sie niy popsuje.

Podej dalij…