lojfer – bieżnik, chodnik, dywanik, goniec (pol,)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | lojfer |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | lojfra |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | lojfrowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | lojfer |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | lojfrym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | lojfrze |
| Wołacz l. poj. Ty… | lojfrze |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | lojfry |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | lojfrōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | lojfrōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | lojfry |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | lojframi |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | lojfrach |
| Wołacz l. mn. Wy… | lopfry |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: (1) bieżnik, chodnik, dywanik; (2) goniec, figura w szachach.
SI: Dej pozōr na tego lojfra, aż ci go niy zebiere.
PL: Uważaj na tego gońca, żeby ci go nie zabrał.
SI: Wejź se tyn lojfer pod nogi, bo sam ciōngnie ôd tej delōwki.
PL: Weź sobie ten dywanik pod nogi, bo tutaj jest zimno od tej podłogi.
SI: Poswijej te lojfry, bo te dziecka bydōm sam lotać we strzewikach.
PL: Pozwijaj te chodniki, bo te dzieci będą tutaj biegały w butach.