mantel – płaszcz, opona rowerowa (pol.); dar Mantel (ger.); kabát (cze.); coat (eng.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | mantel |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | mantla |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | mantlowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | mantel |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | mantlym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | mantlu |
| Wołacz l. poj. Ty… | mantlu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | mantle |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | mantli; mantlōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | mantlōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | mantle |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | mantlami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | mantlach |
| Wołacz l. mn. Wy… | mantle |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Tyn mantel w przodnim kōłku już mosz fest zjechany, trza by kupić nowy.
Ôblycz se mantel, bo to niy pasuje w ancugu iś.
Mantle se możecie sam powiesić na hoki.