mucha – mucha (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | mucha |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | muchy |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | musze |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | mucha |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | muchōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | musze |
Wołacz l. poj. Ty… | mucho |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | muchy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | muchōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | muchōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | muchy |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | muchami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | muchach |
Wołacz l. mn. Wy… | muchy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Mosz sam kaj klapaczka na muchy?
PL: Masz gdzieś tutaj klapkę na muchy?
SI: Mi sie zdo przidzie deszcz, bo te muchy sōm taki zmierzłe. (cz: zmier-złe)
PL: Wydaje mi się, że będzie deszcz, bo te muchy są takie natrętne.
SI: Niy zbijej mi tych muchōw na ścianie, bo flekōw narobisz.
PL: Nie zabijaj mi tych much na ścianie, bo narobisz plam.