na leżmo – na leżąco (pol.)
POL: sprawa dotyczy rzeczy leżącej „na leżmo” (na leżąco). Człowiek wykonuje jakąś czynność „po leżōncku”
SI: Trza te dźwiyrze sztrajchować na leżmo, co ci tyn lak niy bydzie pō nich ciyk.
PL: Trzeba te drzwi malować na leżąco, żeby ci ten lakier nie ściekał po nich.
SI: Połōż ta deska na leżmo, aż si niy ôbali.
PL: Połóż tę deskę na leżąco, żeby się nie przewróciła.
SI: Muszymy tyn szrank niyś na leżmo, co do dźwiyrzi z nim wlezymy.
PL: Musimy nieść tę szafę na leżąco, żebyśmy się z nią zmieścili do drzwi.