na sprzyka – na przekór, na złość (pol.)
SI: Ty mie nigdy niy słōchosz, yno dycko robisz na sprzyka.
PL: Ty mnie nigdy nie słuchasz, tylko zawsze robisz mi na przekór.
SI: Jeszcze roz mu zrobisz co na sprzyka, to dostaniesz ôdy mie po uszach.
PL: Jeszcze raz zrobisz mu na złość, to ode mnie dostaniesz po uszach.
SI: Dyć dej mu pokōj, a niy godej mu na sprzyka.
PL: Daj mu spokój, a nie mów mu na przekór.