ôberwać (sie) – oberwać, zerwać (pol.)
bezokolicznik | ôberwać |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | ôberwia |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | ôberwiesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | ôberwie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | ôberwiymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | ôberwiecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | ôberwiōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | ôberwoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | ôberwoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | ôberwoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | ôberwali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | ôberwaliście; żeście ôberwali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | ôberwali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | ôberwała żech; ôberwałach; żech ôberwała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | ôberwała żeś; ôberwałaś; żeś ôberwała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | ôberwała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | ôberwały my; my ôberwały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | ôberwałyście; żeście ôberwały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | ôberwały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | ôberwało żech; żech ôberwało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | ôberwało żeś; żeś ôberwało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | ôberwało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech ôberwoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś ôberwoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł ôberwoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my ôberwali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście ôberwali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli ôberwali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech ôberwała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś ôberwała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była ôberwała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my ôberwały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście ôberwały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były ôberwały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech ôberwało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś ôberwało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było ôberwało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | ôbewej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech ôberwie |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | ôberwejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech ôberwiōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | ôberwoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | ôberwoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | ôberwoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ôberwali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | ôberwali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | ôberwali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | ôberwała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | ôberwała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | ôberwała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ôberwały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | ôberwały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | ôberwały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | ôberwało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | ôberwało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | ôberwało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych ôberwoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś ôberwoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by ôberwoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my ôberwali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście ôberwali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by ôberwali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych ôberwała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś ôberwała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by ôberwała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my ôberwały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście ôberwały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by ôberwały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych ôberwało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś ôberwało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by ôberwało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | ôberwany |
rzeczownik odczasown. | ôberwani |
POL: (1) oberwać, zerwać, np. owoce, warzywa z krzewów; (2) oberwać się z powodu zbyt dużego wysiłku, podniesienia zbyt dużego ciężaru.
Kaj to dźwigosz taki ciynżor, chcesz sie ôberwać?
Niy dźwigej jōm, bo sie ôberwiesz.
Kery mi ôberwoł wszystki te ôgōrki ze krzōw?
Jutro ôberwia te wieprzōwki, a nawarza z nich kompotu.