ôdfurgować

ôdfurgować – odfruwać wielokrotnie (pol.)

bezokolicznikôdfurgować
aspektniedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.ôdfurguja
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.ôdfurgujesz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.ôdfurguje
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.ôdfurgujymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.ôdfurgujecie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.ôdfurgujōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.ôdfurgowoł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.ôdfurgowoł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.ôdfurgowoł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.ôdfurgowali my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.ôdfurgowaliście; żeście ôdfurgowali
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.ôdfurgowali
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.ôdfurgowała żech; ôdfurgowałach; żech ôdfurgowała
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.ôdfurgowała żeś; ôdfurgowałaś; żeś ôdfurgowała
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.ôdfurgowała
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..ôdfurgowały my; my ôdfurgowały
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. ôdfurgowałyście; żeście ôdfurgowały
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.ôdfurgowały
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.ôdfurgowało żech; żech ôdfurgowało
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.ôdfurgowało żeś; żeś ôdfurgowało
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.ôdfurgowało
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech ôdfurgowoł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś ôdfurgowoł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł ôdfurgowoł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my ôdfurgowali
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście ôdfurgowali
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli ôdfurgowali
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech ôdfurgowała
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś ôdfurgowała
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była ôdfurgowała
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my ôdfurgowały
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście ôdfurgowały
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były ôdfurgowały
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech ôdfurgowało
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś ôdfurgowało
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było ôdfurgowało
tr. rozk. l. poj. 2. os. . ôdfurguj
tr. rozk. l. poj 3. os.niech ôdfurguje
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.ôdfurgujcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech ôdfurgujōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. ôdfurgowoł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. ôdfurgowoł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.ôdfurgowoł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.ôdfurgowali by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. ôdfurgowali byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.ôdfurgowali by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.ôdfurgowała bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
ôdfurgowała byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.ôdfurgowała by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. ôdfurgowały by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.ôdfurgowały byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.ôdfurgowały by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. ôdfurgowało bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.ôdfurgowało byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.ôdfurgowało by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych ôdfurgowoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś ôdfurgowoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by ôdfurgowoł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my ôdfurgowali
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście ôdfurgowali
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by ôdfurgowali
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych ôdfurgowała
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś ôdfurgowała
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by ôdfurgowała
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my ôdfurgowały
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście ôdfurgowały
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by ôdfurgowały
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych ôdfurgowało
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś ôdfurgowało
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by ôdfurgowało
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. byda ôdfurgowoł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.bydziesz ôdfurgowoł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.bydzie ôdfurgowoł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. bydymy ôdfurgowali; bydymy ôdfurgować
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.bydziecie ôdfurgowali; bydziecie ôdfurgować
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.bydōm ôdfurgowali; bydōm ôdfurgować
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.byda ôdfurgowała; byda ôdfurgować
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.bydziesz ôdfurgowała; bydziesz ôdfurgować
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. bydzie ôdfurgowała; bydzie ôdfurgować
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.bydymy ôdfurgowały; bydymy ôdfurgować
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.bydziecie ôdfurgowały; bydziecie ôdfurgować
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.bydōm ôdfurgowały; bydōm ôdfurgować
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. byda ôdfurgowało; byda ôdfurgować
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
bydziesz ôdfurgowało; bydziesz ôdfurgować
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.bydzie ôdfurgowało; bydzie ôdfurgować
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernyôdfurgowany
rzeczownik odczasown.ôdfurgowani
Rybnik

POL: odfruwać więcej niż jeden raz, lub więcej niż jedna sztuka.

 

Te ptoki ôdfurgujōm pora metrów, a zarozki sōm nazod.

Tyn boczōń ôdfurguje a przifurguje, tam a nazod. Coś sie musiało stać.

Podej dalij…