ôdfurgować – odfruwać wielokrotnie (pol.)
bezokolicznik | ôdfurgować |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | ôdfurguja |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | ôdfurgujesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | ôdfurguje |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | ôdfurgujymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | ôdfurgujecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | ôdfurgujōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | ôdfurgowoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | ôdfurgowoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | ôdfurgowoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | ôdfurgowali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | ôdfurgowaliście; żeście ôdfurgowali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | ôdfurgowali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | ôdfurgowała żech; ôdfurgowałach; żech ôdfurgowała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | ôdfurgowała żeś; ôdfurgowałaś; żeś ôdfurgowała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | ôdfurgowała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | ôdfurgowały my; my ôdfurgowały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | ôdfurgowałyście; żeście ôdfurgowały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | ôdfurgowały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | ôdfurgowało żech; żech ôdfurgowało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | ôdfurgowało żeś; żeś ôdfurgowało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | ôdfurgowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech ôdfurgowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś ôdfurgowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł ôdfurgowoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my ôdfurgowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście ôdfurgowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli ôdfurgowali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech ôdfurgowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś ôdfurgowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była ôdfurgowała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my ôdfurgowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście ôdfurgowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były ôdfurgowały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech ôdfurgowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś ôdfurgowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było ôdfurgowało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | ôdfurguj |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech ôdfurguje |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | ôdfurgujcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech ôdfurgujōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | ôdfurgowoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | ôdfurgowoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | ôdfurgowoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ôdfurgowali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | ôdfurgowali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | ôdfurgowali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | ôdfurgowała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | ôdfurgowała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | ôdfurgowała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ôdfurgowały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | ôdfurgowały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | ôdfurgowały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | ôdfurgowało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | ôdfurgowało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | ôdfurgowało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych ôdfurgowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś ôdfurgowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by ôdfurgowoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my ôdfurgowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście ôdfurgowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by ôdfurgowali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych ôdfurgowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś ôdfurgowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by ôdfurgowała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my ôdfurgowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście ôdfurgowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by ôdfurgowały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych ôdfurgowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś ôdfurgowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by ôdfurgowało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda ôdfurgowoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz ôdfurgowoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie ôdfurgowoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy ôdfurgowali; bydymy ôdfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie ôdfurgowali; bydziecie ôdfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm ôdfurgowali; bydōm ôdfurgować |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda ôdfurgowała; byda ôdfurgować |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz ôdfurgowała; bydziesz ôdfurgować |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie ôdfurgowała; bydzie ôdfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy ôdfurgowały; bydymy ôdfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie ôdfurgowały; bydziecie ôdfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm ôdfurgowały; bydōm ôdfurgować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda ôdfurgowało; byda ôdfurgować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz ôdfurgowało; bydziesz ôdfurgować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie ôdfurgowało; bydzie ôdfurgować |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | ôdfurgowany |
rzeczownik odczasown. | ôdfurgowani |
POL: odfruwać więcej niż jeden raz, lub więcej niż jedna sztuka.
Te ptoki ôdfurgujōm pora metrów, a zarozki sōm nazod.
Tyn boczōń ôdfurguje a przifurguje, tam a nazod. Coś sie musiało stać.