ôko – oko (pol.)
Rodzaj | n. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ôko |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôku |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ôko |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ôkym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ôku |
Wołacz l. poj. Ty… | ôko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ôczy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôczōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôczōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ôczy |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ôczami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ôczach |
Wołacz l. mn. Wy… | ôczy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | ôczny |
POL: oko, narząd wzroku
Dej pozōr na ôczy, co ci tam jaki szpliter niy wleci.
Co to ta dziołcha mo te ôko taki czerwiōne?
To już niy sōm te ôczy, co kedyś, tōż niy poczytōm tego.