ōnfal

ōnfal – wypadek samochodowy (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…ōnfal
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…ōnfala
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…ōnfalowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…ōnfal
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...ōnfalym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…ōnfalu
Wołacz l. poj. Ty…ōnfalu
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…ōnfale
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…ōnfalōw; ōnfali
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…ōnfalōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…ōnfale
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…ōnfalami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…ōnfalach
Wołacz l. mn. Wy…ōnfale
Przimiotnik (jaki? czyj?)-
Rybnik

POL: wypadek komunikacyjny

 

SI: Po tym ōnfalu auto nadowo sie yno na złōm.

PL: Po tym wypadku samochód nadaje się tylko na złom.

 

SI: Tak gładko je, że co chwila jakiś ōnfal sie kajś stowo.

PL: Jest tak ślisko, że co chwilę zdarza się gdzieś jakiś wypadek.

 

SI: Jo po tym ōnfalu miała żech bez pōł roku noga we gipsie.

PL: Ja po tym wypadku miałam przez pół roku nogę w gipsie.

 

Podej dalij…