paniczka – pani, paniusia (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | paniczka |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | paniczki |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | paniczce |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | paniczka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | paniczkōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | paniczce |
| Wołacz l. poj. Ty… | paniczko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | paniczki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | paniczkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | paniczkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | paniczki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | paniczkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | paniczkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | paniczki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) |
Z tej Łucyje sie terazki tako paniczka zrobiyła, że z bele kim niy pogodo.
Te baby z miasta, to sōm taki paniczki, co se rynków w polu niy zmażōm.
Paniczko, powiydzcie mi, jako sam trefia na banhōw?