pici – picie (pol.)
Rodzaj | n. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | pici |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | picio |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | piciu |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | pici |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | piciym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | piciu |
Wołacz l. poj. Ty… | pici |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | picia |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | piciōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | piciōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | picia |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | piciami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | piciach |
Wołacz l. mn. Wy… | picia |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Zrobić ci co do picio?
PL: Zrobić ci coś do picia?
SI: Sztopnij trocha z tym piciym, bo jo cie niy poniesa dudōm.
PL: Zwolnij trochę z tym piciem, bo ja nie poniosę cię do domu.
SI: Jak yno słyszysz ô piciu, to zarozki byś tam lecioł.
PL: Jeżeli tylko słyszysz o piciu, to od razu byś tam biegł.