po prōznu

po prōznu – z pustą ręką, z pustą torbą, bez towaru (pol.)

 

SI: Cōż tak jeździsz tym trachtorym po prōznu,  trza było krowie btrocha trowy nasiyc.

PL: Cóż tak jeździsz z tym pustym traktorem, trzeba było krowie skosić trochę trawy.

 

SI: Ty locesz po prōznu do sklepu, a jo zaś puda jutro ôbladowano.

PL: Ty biegasz po jedną rzecz do sklepu, a ja pójdę znowu jutro obładowana.

 

SI: Zaszoł żech po prōznu do sklepu, bo żech niy wziōn piniyndzy, tōż musioł  żech sie

wrōcić.

PL: Poszedłem niepotrzebnie do sklepu, bo nie wziąłem pieniędzy, więc musiałem wrōcić z powrotem.

Podej dalij…