Policyjo – Policja (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | Policyjo |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Policyje |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Policyji |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | Policyjo |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | Policyjōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | Policyji |
Wołacz l. poj. Ty… | Policyjo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | Policyje |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Policyjōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Policyjōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | Policyje |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | Policyjami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | Policyjach |
Wołacz l. mn. Wy… | Policyje |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Synki zaczły sie bić na muzyce, tōż keryś zazwōniōł po Policyjo.
Policyjo zastawiała auta a kozała dmuchać, kery je ôżarty.
Ukradi mi koło, tōż głosiōł żech to na Policyjo.