potracić (sie) – pogubić (pol.)
bezokolicznik | potracić |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | potraca |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | potracisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | potraci |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | potracymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | potracicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | potracōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | potraciōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | potraciōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | potraciōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | potraciyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | potraciyliście; żeście potraciyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | potraciyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | potraciyła żech; potraciyłach; żech potraciyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | potraciyła żeś; potraciyłaś; żeś potraciyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | potraciyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | potraciyły my; my potraciyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | potraciyłyście; żeście potraciyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | potraciyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | potraciyło żech; żech potraciyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | potraciyło żeś; żeś potraciyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | potraciyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech potraciōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś potraciōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł potraciōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my potraciyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście potraciyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli potraciyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech potraciyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś potraciyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była potraciyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my potraciyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście potraciyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były potraciyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech potraciyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś potraciyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było potraciyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | potroć |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech potraci |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | potroćcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech potracōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | potraciōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | potraciōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | potraciōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | potraciyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | potraciyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | potraciyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | potraciyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | potraciyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | potraciyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | potraciyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | potraciyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | potraciyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | potraciyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | potraciyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | potraciyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych potraciōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś potraciōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by potraciōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my potraciyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście potraciyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by potraciyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych potraciyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś potraciyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by potraciyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my potraciyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście potraciyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by potraciyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych potraciyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś potraciyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by potraciyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | potracōny |
rzeczownik odczasown. | potracyni |
POL: (1) pogubić coś, (2) pogubić się w czymś, przepisach, dokumentach, (3) pogubić się gdzieś w terenie.
Niy potroć zaś tych rynkawiczkōw.
Jo bych się bōł downo potraciōł w tych wszystkich papiōrach, ale baba tego wachuje.
W tych waszych drōżkach a chodniczkach sie sam idzie rychtyk potracić.