pouciekać – pouciekać (pol.)
bezokolicznik | pouciekać |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | pouciekōm |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | pouciekosz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | poucieko |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | pouciekōmy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | pouciekocie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | pouciekajōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | pouciekoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | pouciekoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | pouciekoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | pouciekali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | pouciekaliście; żeście pouciekali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | pouciekali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | pouciekała żech; pouciekałach; żech pouciekała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | pouciekała żeś; pouciekałaś; żeś pouciekała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | pouciekała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | pouciekały my; my pouciekały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | pouciekałyście; żeście pouciekały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | pouciekały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | pouciekało żech; żech pouciekało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | pouciekało żeś; żeś pouciekało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | pouciekało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech pouciekoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś pouciekoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł pouciekoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my pouciekali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście pouciekali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli pouciekali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech pouciekała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś pouciekała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była pouciekała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my pouciekały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście pouciekały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były pouciekały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech pouciekało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś pouciekało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było pouciekało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | pouciekej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech poucieko |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | pouciekejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech pouciekajōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | pouciekoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | pouciekoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | pouciekoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | pouciekali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | pouciekali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | pouciekali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | pouciekała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | pouciekała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | pouciekała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. nmos. | pouciekały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | pouciekały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | pouciekały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | pouciekało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | pouciekało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | pouciekało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych pouciekoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś pouciekoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by pouciekoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my pouciekali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście pouciekali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by pouciekali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych pouciekała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś pouciekała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by pouciekała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my pouciekały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście pouciekały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by pouciekały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych pouciekało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś pouciekało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by pouciekało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | - |
rzeczownik odczasown. | pouciekani |
POL: pouciekać, uciec więcej niż jeden osobnik.
Kery zaś ôstawiōł ta fōrtka ôtwarto, że wszystki kury pouciekały na zegroda?
Chałupa zgorała, ale ludzie zdōnżyli pouciekać, tōż żodnymu nic sie niy stało.
Dej pozōr, co ci te prosiynta niy pouciekajōm przi ôdbywaniu.