powiōnzać

powiōnzać (sie) – powiązać, związać (pol.)

bezokolicznikpowiōnzać
aspektdok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.powiōnża
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.powiōnżesz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.powiōnże
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.powiōnżymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.powiōnżecie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.powiōnżōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.powiōnzoł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.powiōnzoł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.powiōnzoł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.powiōnzali my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.powiōnzaliście; żeście powiōnzali
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.powiōnzali
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.powiōnzała żech; powiōnzałach; żech powiōnzała
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.powiōnzała żeś; powiōnzałaś; żeś powiōnzała
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.powiōnzała
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..powiōnzały my; my powiōnzały
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. powiōnzałyście; żeście powiōnzały
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.powiōnzały
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.powiōnzało żech; żech powiōnzało
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.powiōnzało żeś; żeś powiōnzało
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.powiōnzało
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech powiōnzoł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś powiōnzoł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł powiōnzoł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my powiōnzali
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście powiōnzali
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli powiōnzali
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech powiōnzała
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś powiōnzała
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była powiōnzała
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my powiōnzały
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście powiōnzały
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były powiōnzały
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech powiōnzało
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś powiōnzało
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było powiōnzało
tr. rozk. l. poj. 2. os. . powiōnż
tr. rozk. l. poj 3. os.niech powiōnże
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.powiōnżcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech powiōnżōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. powiōnzoł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. powiōnzoł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.powiōnzoł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.powiōnzali by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. powiōnzali byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.powiōnzali by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.powiōnzała bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
powiōnzała byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.powiōnzała by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. powiōnzały by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.powiōnzały byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.powiōnzały by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. powiōnzało bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.powiōnzało byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.powiōnzało by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych powiōnzoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś powiōnzoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by powiōnzoł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my powiōnzali
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście powiōnzali
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by powiōnzali
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych powiōnzała
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś powiōnzała
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by powiōnzała
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my powiōnzały
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście powiōnzały
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by powiōnzały
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych powiōnzało
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś powiōnzało
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by powiōnzało
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.-
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.-
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. -. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.-
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernypowiōnzany
rzeczownik odczasown.powiōnzani
Rybnik

POL: (1) powiązać kogoś, ręce, nogi; (2) związać coś ze sobą.

 

Muszymy powiynzać szłapy tymu baranowi, jak go bydymy strzigać, co niy bydzie nimi za fest kopoł.

Wejż , a powiuōnz mi te rułki do kupy, co mi sie niy bydōm chciały rozlatować, jak ich poniesa.

Chyciyli go, a powiōnzali mu rynce ze zadku, coby niy uciyk.

 

Podej dalij…