puding – budyń (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | puding |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pudingu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pudingowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | puding |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | pudingym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | pudingu |
| Wołacz l. poj. Ty… | pudingu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | pudingi |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pudingōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pudingōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | pudingi |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | pudingami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | pudingach |
| Wołacz l. mn. Wy… | pudingi |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Uwarziłach wōm trocha pudingu.
Sam mocie terinka z pudingym, podzielcie sie.