rewiyr – niezdolność do pracy, zwolnienie chorobowe (pol).
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | rewiyr |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | rewiyru |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | rewiyrowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | rewiyr |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | rewiyrym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | rewiyrze |
Wołacz l. poj. Ty… | rewiyrze |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | rewiyry |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | rewiyrōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | rewiyrōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | rewiyry |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | rewiyrami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | rewiyrach |
Wołacz l. mn. Wy… | rewiyry |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: niezdolność do pracy, zwolnienie chorobowe, rewir.
SI: Dziwej sie, dyć tyn Fridek już zaś je na rewiyrze, bo mo noga bolawo.
PL: Popatrz, ten Fredek znowu jest na zwolnieniu lekarskim, bo ma kontuzjowaną nogę.
SI: Mie niy trza rewiyru, bo żech je na urlopie.
PL: Mnie nie trzeba zwolnienia lekarskiego, bo jestem na urlopie.