reż – żyto (pol.); der Roggen (Gattung) (ger.); Žito (cze.); Secale, rye (eng.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | reż |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | rże |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | rży |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | reż |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | rżōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | rży |
Wołacz l. poj. Ty… | rżo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | rże |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | rżōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | rżōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | rże |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | rżami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | rżach |
Wołacz l. mn. Wy… | rże |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | rżanny |
SI: Za młodu niy jedyn synek gōniōł sie we rży z dziołchōm.
PL: W młodości niejeden chłopak gonił się z dziewczyną w życie.
SI: Latoś rże wartko zdrzelōm, tōż hned żniwa bydōm.
PL: W tym rok żyta szybko dojrzewają, więc niedługo będą żniwa.
SI: Wejź kotucz, a trza zawiyź miech ze rżōm do sōmsiada, co jōm zeszrōtuje.
PL: Weź taczkę i trzeba zawieźć worek żyta do sąsiada, żeby go ześrutować.