rynka

rynka – ręka (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…rynka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…rynki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…rynce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…rynka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...rynkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…rynce
Wołacz l. poj. Ty…rynko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…rynki; rynce
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…rynkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…rynkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…rynki; rynce
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…rynkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…rynkach
Wołacz l. mn. Wy…rynki; rynce
Przimiotnik (jaki? czyj?)rynczny

 

Chyć se to do rynki, a niy myncz sie z tōm widełkōm.

Idź se piyrsze rynce umyć.

Jo żech to musiała wszystko w rynkach prziniyś.

Podej dalij…