siyrpiyń – sierpień (pol.); der August (ger.); srpen (cze.); August (eng.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | siyrpiyń |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | siyrpnia |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | siyrpniowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | siyrpiyń |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | siyrpniym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | siyrpniu |
| Wołacz l. poj. Ty… | siyrpniu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | siyrpnie |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | siyrpniōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | siyrpniōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | siyrpnie |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | siyrpniami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | siyrpniach |
| Wołacz l. mn. Wy… | siyrpnie |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | siyrpniowy |
We siyrpniu wybiyrōmy sie nad morze, na wczasy.
Piytnostego sierpnia je świynto, tōż chca sie wybrać kaj do gōrōw.
We siyrpniu mo mōj synek urodziny.