słōma

słōma – słoma (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…słōma
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…słōmy
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…słōmie
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…słōma
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...słōmōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…słōmie
Wołacz l. poj. Ty…słōmo
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…słōmy
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…babōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…słōmōw
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…słōmy
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…słōmami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…słōmach
Wołacz l. mn. Wy…słōmy
Przimiotnik (jaki? czyj?)słōmianny

 

SI: Wciepnij tam krowie trocha słōmy, coby ji posłać.

PL: Wrzuć tam krowie trochę słomy, żeby jej pościelić.

 

SI: Te kury tam muszōm kajś we słōmie niyś, to tam yno kajś ryczōm.

PL: Te kury muszą tam gdzieś w słomie znosić jaja, bo tam tylko gdzieś gdaczą.

 

SI: Niy ôstało ci latoś trocha słōmy, bo mie brakło?

PL: Nie zostało ci w tym roku trochę słomy, bo mnie zabrakło?

Podej dalij…