smarkula – małotata (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | smarkula |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | smarkule |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | smarkuli |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | smarkule |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | smarkulōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | smarkuli |
Wołacz l. poj. Ty… | smarkulo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | smarkule |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | smarkuli; smarkulōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | smarkulōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | smarkule |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | smarkulami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | smarkulach |
Wołacz l. mn. Wy… | smarkule |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: małolata (lekceważąco, pobłażliwie)
SI: Jak widza te małolaty na tych muzykach, to sa tak myśla, frelo, jak byś ty była mojōm cerōm,
PL: Kiedy widzę te smarkule na tych zabawach, to sobie tak myśle, dziewczyno, gdybyś ty była moją córką.
SI: Zaś jakiś smarkule chichrajōm sie tam pod płotym po nocach.
PL: Znowu jakieś małolaty chichoczą tam pod płotem po nocach.