smarkula

smarkula – małotata (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…smarkula
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…smarkule
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…smarkuli
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…smarkule
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...smarkulōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…smarkuli
Wołacz l. poj. Ty…smarkulo
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…smarkule
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…smarkuli; smarkulōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…smarkulōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…smarkule
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…smarkulami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…smarkulach
Wołacz l. mn. Wy…smarkule
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: małolata (lekceważąco, pobłażliwie)

 

SI: Jak widza te małolaty na tych muzykach, to sa tak myśla, frelo, jak byś ty była mojōm cerōm,

PL: Kiedy widzę te smarkule na tych zabawach, to sobie tak myśle, dziewczyno, gdybyś ty była moją córką.

 

SI: Zaś jakiś smarkule chichrajōm sie tam pod płotym po nocach.

PL: Znowu jakieś małolaty chichoczą tam pod płotem po nocach.

Podej dalij…