spōra – upór (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | spōra |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | spōry |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | spōrze |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | spōra |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | spōrōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | spōrze |
| Wołacz l. poj. Ty… | spōro |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | spōry |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | spōrōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | spôrōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | spōry |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | spōrami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | spōrach |
| Wołacz l. mn. Wy | spōry |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Jak niy bydzisz dzisiej sie dziwoł na dobranocka, to możno ci ta spōra wylezie z rzici.
PL: Jeżeli nie będziesz oglądał dzisiaj dobranocki, to wyjdzie ci ten upór z tyłka.
SI: Ô co ci sie zaś rozchodzi, po co pokazujsz ta spōra?
PL: O co ci znowu chodzi, po co pokazujesz ten upór?
SI: Ze spōry poszoł zarozki spać, ani dobranocki niy chcioł ôglōndać.
PL: Z uporu poszedł od razu spać, nawet dobranocki nie chciał oglądać.