stolorz – stolorz (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | stolorz |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | stolorza |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | stolorzowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | stolorza |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | stolorzym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | stolorzu |
Wołacz l. poj. Ty… | stolorzu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | stolorze |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | stolorzōw; stolorzy |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | stolorzōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | stolorzy |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | stolorzami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | stolorzach |
Wołacz l. mn. Wy… | stolorze |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Trza zōnś do stolorza, aż tyn glynder zrobi, coby sam kery niy ślecioł.
PL: Trzeba pójść do stolarza, żeby zrobił tę poręcz, żeby tutaj ktoś nie spadł.
SI: Sam co drugo chałupa jakiś stolorze miyszkajōm.
PL: Tutaj w co drugim domu jacyś stolarze mieszkają.
SI: Trza zaniyś stolorzowi tyn stołek, niech go pokleji.
PL: Trzeba zanieść stolarzowi to krzesło, żeby je pokleił.