struć

struć (sie) – zatruć (pol.)

bezokolicznikstruć
aspektdok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.struja
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.strujesz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.struje
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.strujymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.strujecie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.strujōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.struł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.struł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.struł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.struli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.struliście; żeście struli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.struli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.struła żech; strułach; żech struła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.struła żeś; strułaś; żeś struła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.struła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..struły my; my struły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. strułyście; żeście struły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. struły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. struło żech; żech struło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.struło żeś; żeś struło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.struło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech struł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś struł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł sruł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my struli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście struli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli sruli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech struła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś struła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była struła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my struły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście struły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były struły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech struło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś struło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było struło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . struj
tr. rozk. l. poj 3. os.niech struje
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.strujcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech strujōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. struł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. struł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.struł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.struli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. struli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.struli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.struła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
struła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.struła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. struły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.struły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.struły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. struło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.struło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.struło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych struł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś struł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by struł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my struli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście struli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by struli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych struła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś struła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by struła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my struły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście struły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by struły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych struło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś struło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by struło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.-
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.-
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.-
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernystruty
rzeczownik odczasown.struci
Rybnik

POL: zatruć, w stopniu lekkim, np. jedzeniem nieświeżym, przeciwieństwo „ôtruć” – zatruć śmiertelnie.

 

Musioł żech sie czymś struć, bo mi jakoś niy dobrze je .

Pijecie jakiś świństwa, a potym sie dziwisz, że żeś sie struł, jeszcze sie kedy ôtrujecie.

Żol mi było wyciepać trocha moczki, tōż żech jōm zjadła, a żech sie struła.

 

Podej dalij…