struć (sie) – zatruć (pol.)
bezokolicznik | struć |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | struja |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | strujesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | struje |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | strujymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | strujecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | strujōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | struł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | struł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | struł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | struli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | struliście; żeście struli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | struli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | struła żech; strułach; żech struła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | struła żeś; strułaś; żeś struła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | struła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | struły my; my struły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | strułyście; żeście struły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | struły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | struło żech; żech struło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | struło żeś; żeś struło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | struło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech struł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś struł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł sruł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my struli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście struli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli sruli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech struła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś struła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była struła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my struły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście struły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były struły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech struło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś struło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było struło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | struj |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech struje |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | strujcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech strujōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | struł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | struł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | struł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | struli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | struli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | struli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | struła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | struła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | struła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | struły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | struły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | struły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | struło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | struło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | struło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych struł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś struł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by struł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my struli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście struli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by struli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych struła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś struła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by struła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my struły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście struły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by struły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych struło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś struło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by struło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | struty |
rzeczownik odczasown. | struci |
POL: zatruć, w stopniu lekkim, np. jedzeniem nieświeżym, przeciwieństwo „ôtruć” – zatruć śmiertelnie.
Musioł żech sie czymś struć, bo mi jakoś niy dobrze je .
Pijecie jakiś świństwa, a potym sie dziwisz, że żeś sie struł, jeszcze sie kedy ôtrujecie.
Żol mi było wyciepać trocha moczki, tōż żech jōm zjadła, a żech sie struła.