strzybło – srebro (pol.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | strzybło |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | strzybła |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | strzybłu |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | strzybło |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | strzybło |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | strzyble |
| Wołacz l. poj. Ty… | strzybło |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | strzybła |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | strzybłōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | strzybłōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | strzybła |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | strzybłami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | strzybłach |
| Wołacz l. mn. Wy… | strzybła |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | strzybny |
SI: Te łyżki sōm ze strzybła, mōm ich po mojij starce.
PL: Te łyżki są ze srebra, mam je po mojej babci.
SI: Niy stroć tego lańcuszka, bo ôn je ze strzybła.
PL: Nie zgub tego łańcuszka, bo on jest ze srebra.