szkarta – karta, blaszka, płat (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szkarta |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szkarty |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szkarcie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szkarta |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szkartōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szkarcie |
| Wołacz l. poj. Ty… | szkarto |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szkarty |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szkartōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szkartōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szkarty |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szkartami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szkartach |
| Wołacz l. mn. Wy… | szkarty |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: karta,blaszka, np. w kapeluszu grzyba.
SI: Tyn grzib mo szkarty, tōż to je chyba gadōwa.
PL: Ten grzyb ma blaszki, więc to jest chyba grzyb trujący.
SI: Jo niy zbiyrōm grzibōw ze szkartami.
PL: Ja nie zbieram grzybów z blaszkami.
SI: Kej chcesz sztrajchować tyn płot, to piyrsze musisz ôszkrobać ta staro lakfarba, bo całe szkarty ôdlazujōm śnij.
PL: Jeżeli chcesz malować ten płot, to najpierw musisz zeskrobać ten stary lakier, bo całe płaty z niego odchodzą.