szlauch – wąż gumowy, wąż ogrodowy, dętka (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szlauch |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szlaucha |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szlauchowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szlauch |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szlauchym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szlauchu |
| Wołacz l. poj. Ty… | szlauchu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szlauchy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szlauchōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szlauchōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szlauchy |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | szlauchami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szlauchach |
| Wołacz l. mn. Wy… | szlauchy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: (1) wąż gumowy, wąż ogrodowy; ( 2) dętka pojazdu, np.roweru, samochodu.
SI: Tyn szlauch mosz dziurawy, tōż sam luftu niy naplōmpiesz.
PL: W tej dętce masz dziurę, więc tutaj powietrza nie napompujesz.
SI: Wejź szlauch, a podlyj mi te grzōndki we wieczōr.
SI: Weź wąż i podlej mi te grządki wieczorem.
SI: Dziecka rade sie lejōm szlauchym, jak na dworze je ciepło.
PL: Dzieci chętnie leją się wężem, kiedy na podwórku jest ciepło.