szlōm

szlōm  – szlam, osad, muł (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…szlōm
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…szlōmu
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szlōmowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…szlōm
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...szlōmym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…szlōmie
Wołacz l. poj. Ty…szlōmie
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…szlōmy
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…szlōmōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szlōmōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…szlōmy
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…szlōmami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…szlōmach
Wołacz l. mn. Wy…szlōmy
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Niy łaź po tym szlōmie, bo mi woda kalisz.

PL: Nie chodź po tym mule, bo mi wodę mącisz.

 

SI: Dejcie pozōr, bo w tym stawie je dużo szlōmu, aż sie tam niy potopicie.

PL: Uważajcie, bo w tym stawie jest dużo szlamu, żebyście się nie potopili.

 

SI: Dyć ty mosz całe nogi ôd szlōmu, kaj żeś to łaziōł zajś?

PL: Przecież ty masz całe nogi od mułu, gdzie to znowu chodziłeś?

Podej dalij…