szluk – łyk (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szluk |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szluka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szlukowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szluk |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szlukym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szluku |
Wołacz l. poj. Ty… | szluku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szluki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szlukōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szlukōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szluki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szlukami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szlukach |
Wołacz l. mn. Wy… | szluki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Dyć zrōb chocioż ze dwa szluki tego tyju, a niy jydz tego chleba tak po suchu.
PL: Zrōb chociaż z dwa łyki tej herbaty, a nie jedz tego chleba tak na sucho.
SI: Sam ci ôstało ze dwa szluki, tōż tela wypijesz.
PL: Tutaj zostało ci z dwa łyki, więc tyle wypijesz.
SI: Tak mie suszy, a niy mōm sam ani szluka wody.
PL: Mam taki pragnienie, a nie mam tutaj nawet łyka wody.