szluk

szluk – łyk (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…szluk
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…szluka
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szlukowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…szluk
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...szlukym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…szluku
Wołacz l. poj. Ty…szluku
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…szluki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…szlukōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szlukōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…szluki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…szlukami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…szlukach
Wołacz l. mn. Wy…szluki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Dyć zrōb chocioż ze dwa szluki tego tyju, a niy jydz tego chleba tak po suchu.

PL: Zrōb chociaż z dwa łyki tej herbaty, a nie jedz tego chleba tak na sucho.

 

SI: Sam ci ôstało ze dwa szluki, tōż tela wypijesz.

PL: Tutaj zostało ci z dwa łyki, więc tyle wypijesz.

 

SI: Tak mie suszy, a niy mōm sam ani szluka wody.

PL: Mam taki pragnienie, a nie mam tutaj nawet łyka wody.

 

 

Podej dalij…