szpec – specjalista (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szpec |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szpeca |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szpecowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szpeca |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szpecym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szpecu |
Wołacz l. poj. Ty… | szpecu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szpece |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szpecōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szpecōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szpecōw |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | szpecami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szpecach |
Wołacz l. mn. Wy… | szpece |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Pogodej ze Zigusiym, bo z niego je taki szpec ôd kōmputerōw, tōż możno ôn ci to sprawi.
PL: Porozmawiaj z Zygmuntem, bo on jest takim specjalistą od komputerów, więc może on ci to naprawi.
SI: Sōm taki szpece, co poradzōm auto bez kluczyka ôtworzić.
PL: Są tacy specjaliści, którzy potrafią samochód bez kluczyka otworzyć.
SI: To musisz dać sprawić jakimu szpecowi, bo sam je coś wiyncyj popsute.
PL: To musisz dać naprawić jakiemuś specjaliście, bo tutaj jest coś więcej zepsute.