szprymy chytać – podpatrywać, uczyć się (pol.)
SI: Tyn łebōń zaś słōcho a chyto szprymy, jak potym ci ôdpowiy, to aże na rzić siedniesz.
PL: Ten maluch znowu słucha, a się uczy, jak potem ci odpowie, to aż na tyłek siądziesz.
SI: Dziwej sie, a chytej szprymy, jako sie to robi, bo na drugi roz bydziesz sōm prōbowoł.
SI: Patrz, a ucz się, jak się to robi, bo następnym razem będziesz sam próbował.
SI: Niy godej tak szpetnie przi tymu synkowi, bo ôn chyto szprymy, a potym to powtōrzo przed starkōm, a pado, co tata tyż tak godoł.
PL: Nie mów tak brzydko przy temu chłopcu, bo on się uczy, a potem to powtarza przy babci i mówi, że tata też tak mówił.