szwiger – teść (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szwiger |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szwigra |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szwigrowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szwigra |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szwigrym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szwigrze |
Wołacz l. poj. Ty… | szwigrze |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szwigry |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szwigrōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szwigrōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szwigrōw |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szwigrami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szwigrach |
Wołacz l. mn. Wy… | szwigry |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Szwigry majōm latoś złote weseli.
PL: Teściowie będą obchodzić w bieżącym roku złote wesele.
SI: Brakło mi cygaretōw, a sklep je zawrzyty, tōż musioł żech ôd szwigra pożyczać.
PL: Zabrakło mi papierosów, a sklep zamknięty, więc musiałem pożyczyć od teścia.
SI: Jutro rano musza jechać ze szwigrym do dochtora.
PL: Jutro rano muszę jechać z teściem do lekarza.