szwigra – teściowa (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | szwigra |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szwigry |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szwigrze |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | szwigra |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | szwigrōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | szwigrze |
| Wołacz l. poj. Ty… | szwigro |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | szwigry |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | szwigrōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | szwigrōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | szwigry |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | szwigrami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | szwigrach |
| Wołacz l. mn. Wy… | szwigry |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Szwigra niy poradzi już zōnś do kościoła, tōż wożymy jōm autym.
PL: Teściowa nie potrafi już zajść do kościoła, więc wozimy ją samochodem.
SI: Ta cyja dostoł żech ôd szwigry na Abrahama, tōż terazki sztyjc grōm ji na nerwach.
PL: Ten akordeon dostałem od teściowej na Abrahama, więc teraz ciągle gram jej na nerwach.
SI: Po weselu miyszkali my u szwigry, aż my postawiyli swoja chałupa.
PL: Po ślubie mieszkaliśmy u teściowej, aż zbudowaliśmy swój dom.