tabaka – tytoń (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | tabaka |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tabaki |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tabace |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | tabaka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | tabakōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | tabace |
| Wołacz l. poj. Ty… | tabako |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | tabaki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tabakōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tabakōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | tabaki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | tabakami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | tabakach |
| Wołacz l. mn. Wy… | tabaki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Kup mi w mieście tabaki do fajfki.
PL: Kup mi w mieście tytoń do fajki.
SI: Starziku, wy zaś sam na tym stole tabakōm kruszycie.
PL: Dziadku, ty znowu tutaj na tym stole śmiecisz tytoniem.
SI: Cōż to mosz za tabaka, dyć to śmierdzi, choćby jaki kłōnki ze kartofli.
PL: Co to masz za tytoń, przecież to śmierdzi, jakby jakieś nacie z ziemniaków.