taszlampa – latarka (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | taszlampa |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | taszlampy |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | taszlampie |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | taszlampa |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | taszlampōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | taszlampie |
Wołacz l. poj. Ty… | taszlampo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | taszlampy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | taszlampōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | taszlampōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | taszlampy |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | taszlampami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | taszlampach |
Wołacz l. mn. Wy… | taszlampy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Pōdź mi sam poświycić taszlampōm.
PL: Chodź mi tutaj poświecić latarką.
SI: Wejź se taszlampa, bo tam już je cima na dworze.
PL: Weź sobie latarkę, bo tam już jest ciemno na podwórku.
SI: Zaś mi praje bateryjo wysiadła we taszlampie, jak jōm trza.
PL: Znowu mi prawie bateria się zużyła w latarce, kiedy jest potrzebna.