tepich – dywan (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | tepich |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tepicha |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tepichowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | tepich |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | tepichym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | tepichu |
| Wołacz l. poj. Ty… | tepichu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | tepichy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | tepichōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | tepichōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | tepichy |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | tepichami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | tepichach |
| Wołacz l. mn. Wy… | tepichy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Niy siedz na tej delōwce, siednij se na tepich.
PL: Nie siedź na tej podłodze, usiądź sobie na dywan.
SI: Musisz deptać w tych strzewikach po tepichu?
PL: Czy musisz chodzić w tych butach po dywanie?
SI: Wejź ôdkurzacz, a poôdkurzej tepichy po ôbiedzie.
PL: Weź odkurzacz i poodkurzaj dywany po obiedzie.