tyj

tyj – herbata (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…tyj
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…tyju
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…tyjowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…tyj
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...tyjym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…tyju
Wołacz l. poj. Ty…tyju
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…tyje
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…tyjōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…tyjōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…tyje
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się…tyjami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…tyjach
Wołacz l. mn. Wy…tyje
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Napij sie tyju a niy gorzoły, to ci sie niy bydzie ścigać.

PL: Napij się herbaty a nie wódki, to nie będzie ci niedobrze.

 

SI: Dej porōz, aż sie niy ôparzisz tym wrawym tyjym.

PL: Uważaj, żeby się nie sparzyć tą gorącą herbatą.

 

SI: Ty se tam, mi sie zdo, coś dolywosz do togo tyju?

PL: Ty sobie tam, zdaje się, dolewasz czegoś do tej herbaty?

 

 

Podej dalij…