ujec – wujek (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ujec |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ujca |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ujcowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ujca |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ujcym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ujcu |
Wołacz l. poj. Ty… | ujcu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ujce |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ujcōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ujcōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ujcōw |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ujcami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ujcach |
Wołacz l. mn. Wy… | ujce |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | ujcōw |
SI: Dostoł żech ôd ujca galoty na urodziny.
PL: Dostałem od wujka spodnie na urodziny.
SI: Powiydz ujcowi, niech jutro przidzie na bōnkawa do starki.
PL: Powiedz wujkowi, żeby jutro przyszedł do babci na kawę.
SI: Mama sōm chorzi, tōż dzisio puda z ujcym na rōraty.
PL: Mama jest chora, więc dzisiaj pójdę z wujkiem na roraty.