wefurgać (sie) – wfruwać (pol.)
bezokolicznik | wefurgać |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | wefurgōm |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | wefurgosz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | wefurgo |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | wefurgōmy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | wefurgocie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | wefurgajōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | wefurgoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | wefurgoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | wefurgoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | wefurgali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | wefurgaliście; żeście wefurgali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | wefurgali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | wefurgałach; żech wefurgfurgała żech; weała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | wefurgała żeś; weofurgałaś; żeś wefurgała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | wefurgała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | wefurgały my; my wefurgały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | wefurgałyście; żeście wefurgały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | wefurgały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | wefurgało żech; żech wefurgało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | wefurgało żeś; żeś wefurgało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | wefurgało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech wefurgoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś wefurgoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł wefurgoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my wefurgali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście wefurgali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli wefurgali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech wefurgała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś wefurgała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była wefurgała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my wefurgały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście wefurgały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były wefurgały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech weurgało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś wefurgało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było wefurgało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | wefurgej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech wefurgo |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | wefurgejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech wefurgajōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | wefurgoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | wefurgoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | wefurgoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | wefurgali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | wefurgali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | wefurgali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | wefurgała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | wefurgała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | wefurgała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | wefurgały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | wefurgały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | wefurgały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | wefurgało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | wefurgało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | wefurgało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych wefurgoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś wefurgoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by wefurgoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my wefurgali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście wefurgali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by wefurgali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych wefurgała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś wefurgała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by wefurgała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my wefurgały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście wefurgały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by wefurgały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych wefurgało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś wefurgało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by wefurgało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | - |
rzeczownik odczasown. | wefurgani |
POL: wfruwać np. ptak, owad do wnętrza czegoś, do gniazda, do klatki.
Tyn ptok yno wyfurgo, a wefurgo nazod.
Jak yno przida bliżyj ku gnioździe, to ptok z niego wyfurgo, a za chwi a wefurgo zaś do pojstrzodka.